< الملكُ يبقيٰ مع الكفر، و لايبقيٰ مع الظلم! >
والا پيام‌دار، محمد!
گفتی كه یک ديارهرگز به ظلم و جور
نمی‌ماند برپا و استوار!
آن‌گاه، تمثیل وار
کشيدی عبای وحدت
بر سر پاکان روزگار!
در تنگ پرتبرک آن نازنین عبا،
دیرینه! ای محمد!
جا هست بیش و کم،
آزاده را
که تیغ کشیده‌ست بر ستم؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر